به نقل از «ناطقان»

اوکراین دست به دامن اسرائیل شد!

تاریخ انتشار: ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۷۰۱۸۴

مقام اوکراینی با تاکید بر اینکه اوکراین با لغو تحریم‌های ایران در صورت احیای برجام مخالف است، گفت: این توافق همکاری‌های نظامی بیشتری را بین تهران و مسکو ممکن می‌سازد. ناطقان: مقامات اسراییلی به وبگاه "آکسیوس" گفتند که دولت اوکراین از آنها خواسته تا اطلاعات مربوط به حمایت نظامی ایران از جنگ روسیه در اوکراین را با آنها به اشتراک بگذارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مقامات ارشد اسراییلی به آکسیوس گفتند که اوکراین از آنها خواسته تا اطلاعاتی را در مورد هرگونه حمایتی که ایران از ارتش روسیه در جنگ اوکراین می کند، به اشتراک بگذارند.


روسیه در روزهای اخیر چندین بار مواضع نظامی اوکراین را با پهپادهای انتحاری که گفته می شود ساخت ایران هستند، مورد هدف قرار داده و خسارات سهمگینی به مواضع ارتش اوکراین وارد آورده است.


با وجودی که تهران به طور رسمی هرگونه فروش پهپاد به روسیه را رد کرده، اما فرماندهان ارتش اوکراین به روزنامه آمریکایی "وال استریت ژورنال" گفتند که پهپادهای ایرانی در چندین زمینه به روس ها برتری قابل توجهی می دهند.

درخواست کمک اوکراین از اسراییل برای مقابله با پهپادهای ایران


طی ماه های گذشته و پس از تحریم روسیه از سوی غرب، مسکو و تهران به طور فزاینده ای به هم نزدیک شده اند زیرا دو کشور با فشارهای تحریمی و تلاش غرب برای انزوای هر دو مواجه هستند.


تعمیق روابط روسیه و ایران همچنین در حالی صورت می‌گیرد که تلاش‌ها برای احیای برجام ، که اکثر تحریم‌های اعمال شده علیه تهران را از بین می‌برد، بدون هیچ پیشرفتی همچنان ادامه دارد.


"سیمونا هالپرین" معاون مدیر کل وزارت خارجه اسراییل در امور اروپا-آسیا، که مسئول پرونده های روسیه و اوکراین است، در 7 سپتامبر گذشته از اوکراین بازدید کرد. به گفته مقامات اسراییلی، این مقام اسراییلی در جریان این سفر با "ماکسیم سابخ" نماینده ویژه اوکراین در امور خاورمیانه دیدار کرده است.

به گفته مقامات اسراییلی، سابخ در جریان ملاقات با مقام اسراییلی گفته که اوکراین می خواهد یک "کانال گفتگو" با اسراییل در مورد مسایل خاورمیانه به منظور اشتراک گذاری اطلاعات و هماهنگی مواضع ایجاد کند.


وی افزود: این امر به ویژه با توجه به همکاری نظامی رو به رشد ایران و روسیه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. سابخ با تاکید بر اینکه اوکراین با لغو تحریم‌های ایران در صورت احیای برجام مخالف است، گفت: این توافق همکاری‌های نظامی بیشتری را بین تهران و مسکو ممکن می‌سازد.


به گفته مقامات اسراییلی، سابخ به دیپلمات های اسراییلی گفته است که اوکراین انتظار دارد اسراییل موضع بسیار واضح تری در قبال تجاوز روسیه اتخاذ کند و صریحا از اوکراین حمایت کند که اسراییل به دلیل روابط خود با روسیه از آن اجتناب کرده است.


مقامات اسراییلی گفتند که اوکراین از اسراییل می خواهد که مستقیم یا غیرمستقیم از طریق اشخاص ثالث کمک نظامی کند و به تحریم های بین المللی علیه مسکو، از جمله تحریم افراد، بپیوندد.


یک مقام ارشد اوکراینی تایید کرد که هالپرین با سابخ ملاقات کرده و در جریان آن ملاقات، خواستار اطلاعاتی در مورد دخالت ایران در جنگ اوکراین - عمدتا در مورد پهپادهای ایرانی شده است.

درخواست کمک اوکراین از اسراییل برای مقابله با پهپادهای ایران


این مقام اوکراینی افزود: اسراییلی ها اطلاعاتی به ما دادند، اما ما به اطلاعات بیشتری نیاز داریم.


قبل از حمله روسیه به اوکراین، وزارت دفاع اسراییل به شرکت های اسراییلی که می خواستند سامانه های ضد پهپاد به اوکراین بفروشند، مجوز صادرات صادر کرد. اما با شروع جنگ، این مجوزها به حالت تعلیق درآمد.


هفته گذشته روزنامه تایمز اسراییل گزارش داد که یک شرکت اسراییلی یک سیستم ضد پهپاد را به لهستان فروخته تا آن را به ارتش اوکراین منتقل کند.


بر اساس این گزارش، وزارت دفاع اسراییل دریافته است که کاربر نهایی این سامانه اوکراین خواهد بود اما مداخله ای برای متوقف کردن آن نکرده است.
منبع: عصر ایران برچسب ها: اوکراین ، ناطقان ، اسراییل ، ایران

منبع: ناطقان

کلیدواژه: اوکراین ناطقان اسراییل ایران مقامات اسراییلی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۷۰۱۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ضربه راهبردی ایران به اسرائیل از نگاه عباس عبدی

عباس عبدی روز قبل از حمله ایران به اسراییل یادداشتی نوشت که درباره ایران و رژیم صهیونیستی بود. این یادداشت روز بعد و پس از حمله پهپاد‌ها وموشک‌های ایران به سرزمین‌های اشغالی منتشر شد. تحریریه روزنامه و همچنین آقای عبدی اطلاع نداشتند که حمله‌ای در راه است. بعد از حمله در برخی رسانه‌ها اعلام شد که علیه آقای عباس عبدی و روزنامه اعتماد اعلام جرم شده است.

به گزارش اعتماد، از آنجا که ۱۰ روز از این ماجرا گذشته و احضاریه‌ای برای هیچ‌کدام ارسال نشده، تصمیم گرفتیم درباره نظرات آقای عباس عبدی که در آن مصاحبه اعلام شده بود گفت‌و گویی داشته باشیم که می‌خوانید:

آقای عبدی! ماجرای احضار شما به کجا انجامید؟

هنوز اقدام قضایی به بنده اعلام نشده است.

آیا فکر می‌کنید منتفی شده است؟

نمی‌دانم؛ ولی با توجه به توضیحاتی که داده‌ام و از مفاد آن مطلع هستند، به گمانم برداشت دقیقی از نوشته من نداشتند. البته معتقد نیستم که برای نوشتن باید برای کسی اعلام جرم کرد، اگر نوشته افراد متضمن دروغ و جعل نباشد، صرفا تحلیل و نظر باشد، باید محترم شمرده شود؛ و این را نشانه قدرت می‌دانم. هر چند معتقدم که با توجه به شرایط کلی کشور نیز برخی از مسائل را باید به عنوان نویسنده رعایت کنیم. البته اکنون که مرز رسانه داخلی و خارجی برداشته شده است، متأسفانه نویسندگان داخل و در رسانه‌های رسمی کشور در موقعیت نابرابری با کسانی که در خارج هستند قرار دارند و این نابرابری یکی از عوامل خروج مرجعیت رسانه‌ای از داخل است و این خطر امنیتی برای ایران دارد.

با توجه به آن اعلام جرم، گفتید که دیگر در این موضوع خاص نمی‌نویسید. آیا اکنون که حداقل تا حالا منتفی شده، باز هم اظهارنظر نخواهید کرد؟

اگر اعلام جرم را اعلام نکرده بودند، بهتر بود. من متأسف شدم که چرا باید چنین تصوری را در جامعه القا کرد کسانی که سعی در نوشتن تحلیل‌های منطقی دارند، نیز با اعلام جرم مواجه می‌شوند؟ اگر بدون اعلام بود، من هم خبرش را مثل موارد دیگر منتشر نمی‌کردم. با این حال اکنون می‌توانم حرف بزنم، چون گمان می‌کنم نظراتم دچار تعبیر‌های ناخواسته نخواهد شد.

پس اولین سوال را می‌پرسم؛ آیا ایران می‌توانست پاسخ ندهد؟

در عمل می‌توانست، همچنان که در موارد دیگر هم چنین کرده بود. ولی در سیاست نمی‌توانست، زیرا سیاست با روابط شخصی فرق می‌کند. در روابط شخصی «گذشت و عفو» و «بزرگ‌منشی» و این گونه رفتار‌ها معنی می‌دهد و اتفاقا پسندیده هم هست. با گذشت از دیگران می‌توان اختلافات را بهتر حل کرد تا انتقام گرفتن. در عفو لذتی است که در انتقام نیست. ولی در سطح سیاست به‌ویژه در سطح بین‌الملل، گذشت بی‌معناست و چه بسا موجب تشدید خصومت هم باشد.

پس پاسخ ندادن موجب تشدید بحران می‌شود. ولی در هر حال باید به اثرات این پاسخ توجه داشت. این اتفاقات موجب می‌شود تنش میان دو طرف از حالت انعطاف‌پذیر و الاستیکی به وضعیت متصلب تغییر شکل بدهد. پیش از این طرفین اقداماتی را علیه یکدیگر انجام می‌دادند. گاه مستقیم، گاه غیرمستقیم و اغلب بدون پذیرش رسمی، در حالی که ناظران سیاسی می‌دانستند که کدام طرف، مستقیم یا با واسطه پشت ماجراست. با این حال وضعیت آن‌ها مثل مشت‌هایی است که بوکسور‌ها به کیسه چرمی لاستیکی می‌زنند. ابتدا قدری تغییر شکل داده، فرورفتگی و عقب‌نشینی کرده، سپس بازگشت به حالت اول را شاهدیم.

پس اکنون ماجرا فرق کرده و از حالت الاستیکی و انعطاف‌پذیری به حالت نیمه شکننده تبدیل شده و در ادامه به وضعیت شکنندگی خواهد رسید. به عبارت دیگر ضربات علیه یکدیگر پرهزینه است و به صورت متعارف قابل ترمیم نیست و هزینه بازی را بالا برده و امکان ادامه بازی را کم کرده است.

پس آیا می‌توان نتیجه گرفت که بحران میان ایران و اسراییل تشدید شده است؟

در واقع همان‌گونه که گفتم این بحران شکننده‌تر شده است. شما به راحتی می‌توانید به یک جسم الاستیک ضربه بزنید بدون اینکه نگران شکستن آن باشید، ولی چنین ضربه‌ای را به راحتی به شیشه نمی‌زنید؛ بنابراین مدیریت امور از این پس اهمیت دارد.

آیا به همین علت ایران پاسخ حمله بعدی اسراییل را نداد؟

طبیعی است که طرف مقابل هم نمی‌خواسته که ایران پاسخ بدهد، لذا ضربه محدودی را انتخاب کرده که این شیشه نشکند. به عبارت دیگر طرفین از یکدیگر تحلیلی داشته‌اند که منجر به مهار بحران شود. فراموش نکنیم که موضع غربی‌ها به ویژه ایالات متحده نیز در عدم رغبت آنان به رشد تنش نیز مهم بوده است.

گمان می‌کنید که زدن سفارت و پاسخ ایران و نیز پاسخ بعدی اسراییل متوازن بود؟

به نظر می‌رسد که این ماجرا از نظر تاکتیکی و نظامی و خسارات وارده متوازن نبود. در هر حال سفارت ایران را زدند و ایران تعدادی از فرماندهان خود را از دست داد و چنین خسارتی حداقل با اطلاعات موجود به اسراییل وارد نشده است.

ولی از نظر راهبردی کفه حمله کاملا به سود ایران بود. به عبارت دیگر اعلام رسمی و با اطلاع یافتن طرف مقابل و حمله از خاک ایران به اسراییل، فارغ از جزییات ماجرا و با آن حجم حمله یک پیروزی راهبردی بود. به‌ویژه که انتظار قبلی به عدم حمله بوده است. به نظر می‌رسد که اقدام ایران نیز معطوف به همین هدف بوده و نه وارد کردن خسارت. فراموش نکنیم که ایالات متحده و بریتانیا و دیگر کشور‌های غربی دربست در کنار اسراییل ایستاده بودند.

این پیروزی راهبردی چه آثاری در ایران می‌تواند داشته باشد؟

رسیدن به پیروزی همیشه ممکن است و حتی در مواردی ممکن است راحت رخ بدهد، مهم حفظ و تثبیت آن است. اجازه بدهید که مستندتر صحبت کنم. در سال ۱۳۸۸ تحلیلی نوشتم از وضع ایران و برای اطلاع مقامات فرستادم. بخشی از این تحلیل چنین است: پیش از خرداد ۸۸ بار‌ها نوشته بودم که حکومت در ایران از ۴۰۰ سال گذشته یعنی از زمان اوج صفویه تا کنون هیچگاه بدین پایه که اکنون هست، قدرتمند نبوده است، ولی همیشه بلافاصله اضافه می‌کردم که متاسفانه این قدرت با نوعی از بی‌ثباتی هم همراه است.

افزایش قدرت حکومت مثل مناره‌ای است که قد می‌کشد و بلندتر می‌شود، اما به تناسب این ارتفاع پایه‌های آن عمیق‌تر و پهن‌تر نشده است؛ بنابراین به‌رغم اوج گرفتن، بر ناپایداری آن افزوده شده است و این پایه‌ها در حکومت چیزی نیست جز قدرت نرم‌افزاری آن. اگر از این زاویه نگاه کنیم، هر دستاورد خارجی باید از دو طریق پایدار و مستحکم شود. اول از طریق قرار دادن آن در دل یک سیاست خارجی معقول و قابل دفاع و عملی. دوم از طریق حمایت داخلی.

یک دستاورد خارجی را می‌توان مثل دست یافتن به یک بازیکن عالی فوتبال دانست که فقط هنگامی مفید و موثر است که ۱۰ بازیکن دیگر نیز کمابیش هم‌سطح او باشند؛ زمین و امکانات و دریافتی و استادیوم و اقتصاد باشگاه خوب باشد والا آوردن رونالدو در یک تیم ایرانی هیچ فایده‌ای برای فوتبال ما ندارد و همه هزینه‌های آن، زیان است. حمایت داخلی از این اقدام از دو طریق ممکن است. اول احترام گذاشتن به مردم و مطالبات آنان. روشن است که وضعیت کنونی در مواجهه با زنان و با این ویدیو‌هایی که منتشر شده در تعارض با این مساله است. دوم و سوم و چهارم نیز بهبود اقتصادی است. پیروزی‌های خارجی به سرعت فراموش می‌شوند باید از طریق بهبود شرایط تثبیت شوند والا به ضد خودشان بدل خواهند شد.

نکته مهم ضربه راهبردی است که اسراییل در مجموعه ماجرای اخیر خورده است که در آینده به آن خواهم پرداخت.